• https://spwitankowo.edupage.org/photos/skin/clipart/ifxfa9ad8bcd629a744_historia1.jpgSzkoła w Witankowie jako Publiczna Szkoła Powszechna powstała już w roku 1945. Historia jej nierozerwalnie łączy się wydarzeniami pierwszego okresu łączenia i integracji tzw. Ziem Odzyskanych z pozostałymi ziemiami polskimi. Bezpośrednio po zakończeniu działań wojennych na wyzwolonej Ziemi Wałeckiej polska administracja utworzyła 7 szkół. Powstawały one na bazie tych szkół niemieckich, które w wyniku działań wojennych pozostały nie zniszczone. Takim budynkiem, był obiekt szkoły w miejscowości Witkow, której nazwę miejscową zmieniono na Witankowo. Do szkoły zapisywane były jako pierwsze dzieci przybywające z rodzicami - osadnikami z różnych stron już od kwietnia1945r. Pierwszymi polskimi osiedleńcami byli niektórzy robotnicy przymusowi pracujący w okresie wojny na tych terenach, którzy podjęli decyzję o pozostaniu. Jako pierwsi obejmowali gospodarstwa, a następnie sprowadzali swoje rodziny. Akcję osiedleńczą kierował oddział Państwowego Urzędu Repatriacyjnego w Wałczu. Sposób osiedlania był mało skomplikowany. Pociągi z repatriantami przyjeżdżały do Wałcza z Piły i stąd byli kierowani do określonych miejscowości. Do Witankowa i okolic przybywali głównie rolnicy i robotnicy rolni. Ich miejsca pochodzenia były zróżnicowane. Najwięcej osiedleńców pochodziło z Poznańskiego - głównie z powiatu konińskiego, Łódzkiego, Kieleckiego, Lubelskiego. Nieliczne rodziny przybyły z Wileńszczyzny i Ziemi Lwowskiej - ziem przyłączonych po wojnie do ZSSR. Większość przybyłych starała się obejmować gospodarstwa lub budynki mieszkalne w sąsiedztwie rodzin przybyłych wcześniej z tych samych terenów repatriacji. Do dzisiaj, mimo dużych ruchów migracyjnych, wiadomo gdzie mieszkają potomkowie przesiedleńców z Kieleckiego czy Lubelskiego. Witankowo po wojnie było zniszczone w niewielkim stopniu. W stanie nienaruszonym pozostał kościół, drewniana szkoła i większość budynków mieszkalnych i gospodarczych. Utrapieniem pierwszych mieszkańców byli tzw. szabrownicy, którzy rozkradali i wywozili majątek poniemiecki. Wiele konfliktów powodowali żołnierze Armii Czerwonej, którzy traktowali te ziemie jako zdobycz wojenną. Samych Niemców było już wówczas niewiele. Wiekszość uciekła zimą 1945r. przed działaniami wojennymi. Pozostali, głównie kobiety, starcy i dzieci zostali przesiedleni na mocy umów poczdamskich jeszcze w tymże roku.

      Zachowana dokumentacja szkolna wskazuje na poważne trudności z właściwym zorganizowaniem szkoły. Pierwsze zapisy wskazują na bardzo duże różnice wieku między uczniami. Niektórzy byli zapisywani do klas starszych. Inni, zapewne nie uczęszczający wcześniej do szkoły, w wieku 10 czy 12 lat rozpoczynali naukę od pierwszej klasy. Mimo trudności z zatrudnieniem odpowiednio wykwalifikowanych nauczycieli nauczano wszystkich zalecanych wówczas przedmiotów: religii, języka polskiego, historii, geografii , przyrody, matematyki, rysunku, prac ręcznych, śpiewu i wychowania fizycznego. Do szkoły uczęszczali uczniowie mieszkający w Witankowie, Sitowie, Chudym, Czapli. Od 1952r do szkoły przyjmowano uczniów, którzy ukończyli 4 klasy w Szkole Powszechnej w Wiesiółce. Pierwszymi nauczycielami byli Anna Paszkiewicz, Julia Strąk, Bronisława Paszkiewicz pełniąca funkcję kierownika szkoły, Ewa Gondarek, Zofia Szymczak. Pierwszych 14 absolwentów ukończyło 7-letnią Publiczną Szkołę Powszechną w Witankowie w 1953r. Szkoła mieściła się wówczas w dwóch budynkach. Pierwszy to budynek drewniany. Znajdowały się w nim trzy klasy, magazynek na mapy i pomoce dydaktyczne, korytarz z kącikiem sanitarnym. Drugim budynkiem szkolnym był budynek zamieszkiwany obecnie przez emerytowanych nauczycieli. Znajdowała się w nim kancelaria szkoły, biblioteka, dwie klasy oraz mieszkanie kierownika szkoły. W obiektach szkolnych brak było, w odniesieniu do współczesnych standardów, elementarnych wygód sanitarnych. Izby szkolne ogrzewano piecami kaflowymi, które były rozpalane przed rozpoczęciem lekcji. Ubikacje znajdowały się na zewnątrz, na korytarzach umieszczano miski z wodą przeznaczone do mycia rąk. W szkole odbywało się wiele uroczystości związanymi głównie z świętami państwowymi, rocznicami. Corocznie miała miejsce zabawa choinkowa połączona z zabawą dla dorosłych. Uczniowie mogli należeć do różnych organizacji. Większość należała do Związku Harcerstwa Polskiego. Szczególnie uroczyście obchodzono zakończenie roku szkolnego, które odbywało się na świeżym powietrzu. Po uroczystym rozdaniu świadectw ustawiano stoły z poczęstunkiem. Każdy uczeń podchodził z otrzymanym świadectwem do rodziców i "chwalił" się swoimi ocenami. Jak wspomina jeden z ówczesnych uczniów "nie wszyscy mieli powody do dumy i bardzo często za słabe stopnie lub brak promocji do następnej klasy przy wszystkich zgromadzonych nie jeden nieszczęśnik dostawał lanie".

      W https://spwitankowo.edupage.org/photos/skin/clipart/ifx2707d9b258bc4a1a_historia2.jpglatach 50-tych w szkole zaszły zmiany organizacyjne i kadrowe . W 1952 roku zniesiono nauczanie religii. Klasy były wtedy liczniejsze i liczyły średnio 15-20 uczniów. Kierownikami szkoły byli kolejno Bernard Borożyński i od 1953 do 1967r Maria Wojciechowska. Kadra pedagogiczna była wówczas ustabilizowana. W szkole zatrudnionych było średnio 5 lub 6 nauczycieli. Należeli do nich między innymi, oprócz wymienionych wyżej: Leokadia Pokrzywa, Władysław Makulski, Krystyna Pomianowicz, Danuta Guła-Gapińska, Danuta Wawrzyńczak-Proskura, Maria Ciemińska, Stanisława Tomczak, Krystyna Pomianowicz, Jan Janocha, Alicja Mojska, Zofia Piela. Większość nauczycieli posiadała średnie wykształcenie pedagogiczne. W latach 50-tych wielu zostało zatrudnionych w szkole na podstawie nakazu pracy. Był to rodzaj polecenia służbowego, któremu każdy młody nauczyciel musiał się podporządkować. Wraz ze skierowaniem nauczycielowi przydzielano mieszkanie lub opłacano wynajęty pokój. W latach 1953- 1970 do szkoły zostało zapisanych 725 uczniów czyli średnio 42 w roku szkolnym.

      Bardzo ważnym wydarzeniem w historii szkoły było oddanie do użytku nowego budynku. W ramach ogólnokrajowej akcji "Tysiąc Szkół na Tysiąclecie" w 1964r. oddano do użytku nowy obiekt szkolny, składający się z ośmiu izb lekcyjnych, sali gimnastycznej, szatni i zaplecza kuchennego. W wyniku realizacji tej inwestycji warunki pracy i nauki uległy radykalnej poprawie. Dzięki wysiłkowi lokalnej społeczności zagospodarowano otoczenie szkoły, wybudowano boiska do piłki ręcznej i koszykówki. Jednocześnie nadano szkole imię XX-lecia Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. W 1966r dokonano reorganizacji szkolnictwa i Szkoła Podstawowa w Witankowie, podobnie jak pozostałe szkoły w kraju, stała się szkołą 8-klasową. Od 1967r. do 1970r. funkcję kierownika szkoły pełnił Tadeusz Rogacki. W szkole zostali zatrudnieni nowi nauczyciele m.in.Jadwiga Nakonowska, Zofia Admowicz, Bożena Górzna, Stefania Andrzejak, Aniela Pawlas, Halina Szczepańska.

      Od 1 01 1970r. kierownikom szkół nadano tytuły dyrektorów. Jako pierwszy został nim Wojciech Wypychowski - dyrektor szkoły w latach 1970-1976. Zmieniła się wówczas również organizacja systemu zarządzania szkolnichttps://spwitankowo.edupage.org/photos/skin/clipart/ifx9f88ccfb26a9526f_historia4.jpgtwem. W każdej gminie utworzono urzędy gminnego dyrektora szkół. Przez pewien okres siedziba dyrektora gminnego znajdowała się w Szkole Podstawowej w Witankowie. Kolejna reorganizacją było utworzenie w styczniu 1976r. Zbiorczej Szkoły Gminnej w Wałczu. W szkole zaszły kolejne zmiany kadrowe. Dyrektorem szkoły została Stefania Wypychowska. Pełniła tą funkcję w latach 1976-1981. Powiększył się obwód szkoły. Do Witankowa, od roku szkolnego 1972/1973 zaczeli uczęszczać uczniowie z Czechynia, a od 1.01. 1975r. z Tarnowa. W 1975 likwidacji uległa szkoła w Wiesiółce i dzieci stamtąd również uczęszczały już od pierwszej klasy do Szkoły Podstawowej w Witankowie. Zatrudnienie utrzymywało się na poziomie 10 etatów nauczycielskich. Nowymi nauczycielami byli Barbara Bielak, Bernard Matczak i ponownie zatrudniony, pracujący już w latach 50-ych, przeniesiony z Wiesiółki Władysław Makulski. Zwiększeniu uległa liczba uczniów i w różnych latach w okresie 1970- 1981 wahała się od 171 do 186. Zróżnicowana była liczebność poszczególnych oddziałów. Najliczniejsze liczyły 26-28 uczniów, najmniejsze 14-16. Dwukrotnie dzielono uczniów na dwie klasy gdy ich liczba przekraczała 30. W tym czasie w szkole działały liczne organizacje, takie jak: Towarzystwo Przyjaźni Polsko- Radzieckiej, Związek Harcerstwa Polskiego, Zuchy, Liga Obrony Kraju, Liga Ochrony Przyrody, Spółdzielnia Uczniowska. Uczniowie uzyskali znaczące sukcesy w konkursach przedmiotowych. Uczennica kl.VIII Elżbieta Wypychowska zajęła m.in. V miejsce w wojewódzkim konkursie polonistycznym w1979r. Inni uczniowie odnosili sukcesy w rywalizacji na poziomie gminy i rejonu.

      W 1981r nastąpiła zmiahttps://spwitankowo.edupage.org/photos/skin/clipart/ifx869f4fcb9c42536e_historia3.jpgna na stanowisku dyrektora szkoły. Stefania Wypychowska odeszła do pracy w Kuratorium Oświaty i Wychowania w Pile. Zastąpił ją nauczyciel historii Jan Krzysztoń. W tym okresie pracę pedagogiczną rozpoczęli: Kazimierz Szypura, Bernard Gronostaj. Wcześniej Antonina Malec i Stanisława Tomaszewska. Zmniejszenie tzw. pensum dydaktycznego do 22, a następnie 18godź. spowodowało wzrost etatów nauczycielskich. Zatrudnienie wynosiło w latach 80-ych średnio 13-14 nauczycieli. W szkole działały wówczas koła przedmiotowe i organizacje szkolne. Liczne sukcesy odnosiła 42 Drużyna Harcerska im. Ignacego Domeyki. Bardzo widoczną działalność prowadziło koło Ligi Ochrony Przyrody. Uczniowie zajmowali wysokie miejsca w konkursach językowych, artystycznych i sportowych. Szkoła współpracowała z okolicznymi zakładami pracy. Ważnymi wydarzeniami były uroczyste inauguracje roku szkolnego, na których obecni byli często przedstawiciele władz gminnych. Elementem pracy wychowawczej były spotkania z kombatantami, oficerami wojska i zasłużonymi ludźmi. Obowiązkowy był udział uczniów klas V - VIII w wykopkach ziemniaków w jednym z Państwowych Gospodarstw Rolnych. Aktywnie działał Komitet Rodzicielski, który organizował liczne imprezy dla uczniów, nauczycieli i rodziców. Zabawy szkolne były nie tylko okazją do tańców, ale również metodą zdobywania pieniędzy na finansowanie dożywiania, zakupu pomocy dydaktycznych czy elementów wyposażenia szkoły. Liczba uczniów w szkole w dalszym ciągu wahała się w latach 1981-1996 miedzy 189 a 172. Większość uczniów dojeżdżała do szkoły. Środkami transportu były autobusy szkolne i tzw. "bonanzy" czyli przyczepy ciągnikowe przystosowane do przewozu ludzi. W szkole funkcjonowało ognisko, następnie oddział przedszkolny. Średnio co 5 lat były przeprowadzane wizytacje władz szkolnych oraz badania wyników nauczania m.in. w roku 1980, 1986, 1988, 1992, 1994. Jako ciekawostkę można odnotować fakt, że za osiągnięte w 1988r. wyniki szkoła otrzymała pierwszy kolorowy telewizor. Innym ciekawym wydarzeniem była przygotowana z wielką pompą wizyta gości z Brześcia.

      Poważne zmiany programowe i organizacyjne miały miejsce w roku 1990. Zmianie uległy programy i plany nauczania. Do szkoły po 40 latach powróciła religia. Pierwszym księdzem zatrudnionym w szkole był ks. Krzysztof Wilkos. W tym okrasie nastąpiły zmiany w gronie pedagogicznym. Na emeryturę odeszli tacy nauczyciele jak : Bernard Borożyński, Władysław Makulski, Aniela Pawlas, Barbara Bielak. Do pracy zostali przyjęci Mariola Nadzieja, Dorota Smak, Agnieszka Gola, Małgorzata Babska, Dorota Raj-Kotlarek, Katarzyna Staszczyk, Beata Swiercz. W latach 1990- 1996 finansowanie szkół odbywało się poprzez kuratoria oświaty. Był to najtrudniejszy okres w historii szkoły. Środki przeznaczone na utrzymanie bieżące były niewystarczające do tego stopnia, że nie przeprowadzano wówczas żadnych remontów. Nie prowadzono odpłatnej działalności pozalekcyjnej. W tym okresie szkoła osiągnęła jednak znaczące sukcesy w konkursach przedmiotowych. W 1992 r. uczennica kl. VIII Magdalena Król zajęła II miejsce w wojewódzkim konkursie historycznym. W następnych latach do finałów wojewódzkich konkursów matematycznego, polonistycznego i historycznego awansowało 16 uczniów, a 6 zostało ich laureatami. Upadek państwowych gospodarstw rolnych, powstanie bezrobocia i zubożenie mieszkańców wsi skłonił nauczycieli i wychowawców do wprowadzenia różnych form pomocy materialnej. Organizowano dożywianie uczniów, a najbiedniejsi byli zaopatrywani w podręczniki i pomoce szkolne. Nawiązano ścisłą współpracę z ośrodkiem pomocy społecznej. W roku 1996 finansowanie szkół zostało przekazane samorządom lokalnym. Organem prowadzącym szkołę została Gmina Wałcz. Nastąpiła poprawa bazy szkoły. W 1997r. oddano do użytku nowoczesna pracownię komputerową. Wprowadzono nauczanie informatyki od klasy I. Stopniowo wprowadzano do planu nauczania język angielski, a w roku szkolnym 1997/ 98 zostali nim objęci wszyscy uczniowie klas V- VII.
       

      W wyniku reformy system oświaty w 1998r. Szkoła Podstawowa w Witankowie stała się szkołą 6-letnią. Ostatni absolwenci, kończący klasę VIII opuścili mury szkoły w 2000r. Zmniejszyła się liczba uczniów. W latach 2000-2003 wahała się od 128 do 135. Zmniejszeniu uległo również zatrudnienie nauczycieli. Do innej szkoły odeszła Barbara Siłka, na emeryturę: Zofia Majtka, Jadwiga Piwko, Bożena Górzna. Zostały zatrudnione Olesia Kurzak, Bożena Michalik. W tym okresie szkoła wypracowała własny system dydaktyczno- wychowawczy. Powstały takie dokumenty jak: Plan Rozwoju Szkoły na lata 2000-2004, Szkolny Program Wychowawczy. Wskazane zostały w nich dalsze kierunki rozwoju placówki. W ciągu swego istnienia szkołę ukończyło ponad 1300 dziewcząt i chłopców. Ostatni numer w księdze uczniów prowadzonej od 1951 r. to liczba 1672. Większość absolwentów w dalszym ciągu mieszka w Witankowie, Wiesiółce, Chudym i innych miejscowościach. Do szkoły uczęszczają ich dzieci i wnuki. Szkoła Podstawowa w Witankowie w latach 1945-2004 przeszła więc wiele zmian organizacyjnych. Była jednak i będzie ważnym ośrodkiem wpływającym na rozwój społeczności lokalnej z którą jest nierozerwalnie jest związana.

      W latach 2004-2013 szkoła nie funkcjonowała na podobnym poziomie organizacyjnym. W roku 2006 przeprowadzono termomodernizację; budynek został odnowiony i unowocześniony. Spadała stopniowo liczba uczniów i wynosiła: od 102 w roku szkolnym 2005/2006 do 79 w roku szkolnym 2012/2013. Następowały również zmiany kadry pedagogicznej. Do pracy zostali przyjęci nauczyciele: przyrody – Jacek Rodzik, matematyki i informatyki – Adam Ciesielski, edukacji wczesnoszkolnej – Renata Kołosowska, wychowania fizycznego – Bogusław Szuberla.  Uczniowie kl. VI w sprawdzianie na zakończenie szkoły podstawowej osiągali zróżnicowane wyniki. W latach 2001-2004 kształtowały się na poziomie średnim i wyżej średnim. W okresie 2005-2006 były niższe. W kolejnych latach poziom osiągnięty przez absolwentów był zadowalający. W tym okresie uczniowie uczestniczyli z sukcesami w różnorodnych konkursach przedmiotowych. Pięciu uczniów uzyskało tytuły finalistów wojewódzkich konkursów przedmiotowych z matematyki i języka polskiego. Do wzbogacenia oferty edukacyjnej szkoły oraz poprawy jej bazy przyczyniły się realizowane programy rozwojowe: Szkoła Równych Szans (2006/2007), Szkoła Środowiskiem Rozwoju Uczniów (2007/2008) oraz 2 programy w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego w latach 2009-2012. Ważnym wydarzeniem w życiu szkoły było nadanie jej imienia wielkiego polskiego poety – Julian Tuwima 26 maja 2011r.

      W 2013r. władze Gminy Wałcz podjęły decyzję o likwidacji Szkoły Podstawowej Im. Juliana Tuwima i przekształcenie jej w placówkę niepubliczną. Organem prowadzącym szkołę została Fundacja „Lider Wałecki”. Przeprowadzono procedurę powołania Niepublicznej Szkoły Podstawowej z Oddziałem Przedszkolnym, co nastąpiło 1 września 2013r.

      W nowych ramach prawnych nastąpiły zmiany w organizacji i funkcjonowaniu szkoły. Zmieniły się zasady zatrudniania kadry pedagogicznej oraz status i pensum dydaktyczne nauczycieli, które w nowej placówce wynosi  24 godziny dydaktyczne. Liczba uczniów w latach 2013 – 2017 w placówce wahała się w granicach 79  do 86 uczniów. W 2014 roku został uruchomiony punkt przedszkolny. Nastąpiły również zmiany wśród grona pedagogicznego. W nowej szkole zostali zatrudnieni w większości dotychczasowi nauczyciele. W kolejnych latach zostali zatrudnieni nowi nauczyciele: języka polskiego Monika Duda- Nitka, edukacji wczesnoszkolnej Sylwia Szews, j. angielskiego Patrycja Pietkiewicz, wychowania fizycznego Daria Puszka. Od roku szkolnego 2017/ 2018 placówka została szkołą ośmioklasową.